“Mijn oma heeft dementie. Ik ben bang dat ze mij niet meer zal herkennen.” | Lana (23)
Mijn oma heeft dementie en dat voelt erg vreemd.
Ze herhaalt zichzelf vaak. Soms vraagt ze bijvoorbeeld wat ik ga doen, en 5 minuten later vraagt ze het opnieuw.
Ik ben bang dat ze mij in de toekomst niet meer zal herkennen of mijn naam zal vergeten.
Ik weet vaak niet hoe ik moet reageren. Als ik zeg dat ze iets al eens heeft gevraagd, dan wijs ik haar op haar ziekte. Dat wil ik niet. Moet ik haar helpen nadenken of direct het juiste antwoord geven? Dat blijft een zoektocht.
Soms ben ik verdrietig en bang omdat ik niet weet hoe snel de ziekte zal verergeren. Maar ik probeer mezelf eraan te herinneren dat veel mensen dit meemaken. Het is een deel van het leven.
Mijn tip voor andere jongeren die hetzelfde meemaken? Blijf rustig en geduldig.
Als je familielid iets vergeet, kan je helpen door mee na te denken of rustig het antwoord te geven. Herhaal niet dat ze iets vergeten zijn, want dat maakt hen verdrietig en angstig. Mijn opa doet dat soms, en dan zie ik mijn oma bang worden, alsof ze iets fout heeft gedaan.
Ik kan nog steeds op mijn oma rekenen, ook al weet ze sommige dingen niet meer. Ik praat elke dag met mijn oma en opa. We hebben een sterke band.
Ik geniet nu van de momenten met mijn oma, want ik weet dat ze er ooit niet meer zal zijn.
Zie ook: