"Drugs veranderen je metabolisme volledig" | Willem (23)
Willem (23) was 14 jaar toen hij zijn eerste joint rookte. Het gaf hem een goed gevoel, maar hij gaf er nog geen geld aan uit. Dat veranderde naarmate hij meer begon te roken.
"Tegen de tijd dat ik ging werken, gaf ik 25 euro per dag uit aan wiet. Ik rookte marihuana van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat. Ik dacht tijdens die periode ook alleen nog maar aan wiet, de rest kon mij niet schelen. Ik hield geen rekening met anderen en na een tijdje werd ik er zelfs paranoia van. Uiteindelijk heb ik zes jaar gerookt. Non-stop.
Op het einde van de middelbare school probeerde ik in het weekend wel eens pillen uit. We deden dat in groep. We gebruikten niet alleen als we gingen feesten, maar even goed zaten we gewoon bij iemand thuis. Als we elk weekend maar iets hadden. Ik heb in die periode van alles uitgeprobeerd.
Ik woog nog 67 kg. Drugs veranderen je metabolisme volledig. En ik heb door drugs ook veel verkloot, zowel met de auto als met mijn ouders. Zo’n dingen brengen alleen maar problemen met zich mee en het verandert je als persoon. Het is alleen spijtig dat ik dat toen niet door had.
Toen ik 18 jaar was, reed ik op een dag van Nederland naar huis. Ik had er een paar pillen genomen en wiet gerookt. Onderweg naar huis kreeg ik iets aan mijn hart. De ambulance heeft me van de autosnelweg moeten komen halen. Dat was een duidelijk signaal dat mijn lichaam ‘stop’ zei. Uiteindelijk heeft het na dat incident nog eens zes maanden geduurd voordat ik er volledig mee gestopt ben. Ik bleef telkens nog eens ‘proberen’, zo verslaafd was ik.
Na één trekje voelde ik mijn hart tekeergaan en het werd heel duidelijk dat ik moest stoppen. Dus ik heb twee weken gezweet. Ook kreeg ik angstaanvallen, verschrikkelijk. Voor mijn hartritmestoornissen neem ik nog altijd medicatie.
Door af te kicken, ben ik enorm verdikt. Nu ga ik trainen en beschouw ik mijn sport als een goede vervanging voor mijn slechte gewoonte. Ik denk dat ik ook karakter heb gekweekt op bepaalde vlakken. Alleen is het jammer dat je achteraf pas beseft hoeveel je hebt vergooid."
TEKST: Karlijn Peeters