Ik denk dat ik mij aangetrokken voel tot kinderen, wat nu?

Herken je dit?

Tijdens de puberteit ontdek je onder andere je seksuele oriëntatie: wie vind jij (seksueel) aantrekkelijk?

Maar wat als jij ouder wordt, maar je blijft mensen van een jongere leeftijd aantrekkelijk vinden? Je hebt het gevoel dat er iets niet klopt ...

Vrienden hebben het over knappe mede-studenten, maar jouw gedachten blijven eerder hangen bij het zusje/broertje van een vriend(in) of een kind van je jeugdbeweging.

Deze gedachten en gevoelens over kinderen kunnen heel verwarrend zijn en veel emoties en vragen oproepen.

Maak jij dit mee? Weet dat je zeker niet de enige bent en dat je hier niet mee moet blijven zitten. Er is hulp en je hebt daar recht op.

Zit je met gevoelens of gedachten over kinderen?

Dan ...

  • Is het vaak schrikken als je dit ontdekt.
  • Voel je je vaak schuldig en schaam je je.
  • Ben je vaak in de war over je seksualiteit.
  • Durf je er vaak met (bijna) niemand over praten.
  • Kan je je heel eenzaam of bang voelen omdat je niet weet hoe het verder moet.
  • Ben je vaak bang dat niemand je zal begrijpen of mensen je zullen afwijzen.

Is dit dan pedofilie?

Ja, iemand met een pedofiele voorkeur voelt zich seksueel aangetrokken tot kinderen die nog niet in de puberteit zitten.

Veel mensen denken dat pedofilie wil zeggen dat iemand kinderen seksueel misbruikt. Dat klopt niet.

Pedofilie betekent alleen dat je je aangetrokken voelt, niet dat je iets doet. Je kiest niet op wie je verliefd wordt of wie je aantrekkelijk vindt. Je kiest wel wat je daarmee doet.

Je kiest niet wat je voelt. Je kiest wel wat je doet.

Er is een groot verschil tussen:

  • Wat je voelt of denkt (kinderen aantrekkelijk vinden en er soms over fantaseren)
  • En wat je doet (een kind misbruiken of online misbruikbeelden van kinderen bekijken)

Je kan niet kiezen wat je voelt of denkt. Je kiest wel wat je daarmee doet. Misbruik plegen is wél een keuze.

Dit kan je doen:

1. Praat erover

Praten over je gevoelens is niet altijd gemakkelijk en over gevoelens voor kinderen zeker niet.

Probeer niet te vechten tegen deze gevoelens, ze zullen niet zomaar weggaan. Het is zwaar om dit geheim te houden.

Je praat er dus best met iemand over:

  • Neem iemand in vertrouwen zoals een goede vriend(in), je partner of lief, ouder/voogd, broer/zus
    • Vertel dat je in de war bent over jouw seksualiteit.
    • Mensen die om je geven, willen je helpen.
  • Praat je liever met iemand die je niet kent? Contacteer Stop it now!
    • Gratis anonieme hulplijn met beroepsgeheim
    • Je kan dus in vertrouwen vertellen waar je mee zit en samen uitzoeken wat kan helpen.
    • Bel, mail of chat
    • Als je je zorgen maakt om je gevoelens of gedrag tegenover kinderen
    • Of als je bezorgd bent om de gevoelens of het gedrag van iemand die je kent
    • Stop it Now luistert naar je verhaal, geeft info en advies, zoekt samen met jou naar hulp als je dat wilt.
  • Je kan ook praten met je huisarts of psycholoog.
    • Die hebben ook beroepsgeheim.
    • Je kan dus in vertrouwen vertellen waar je mee zit en samen uitzoeken wat kan helpen.

2. Isoleer jezelf niet

Jezelf isoleren is een slecht idee want dan ben je alleen met je gedachten en gevoelens.

Laat die gevoelens en gedachten je leven niet beheersen, maar zoek afleiding door dingen te doen die je leuk vindt: afspreken met vrienden, sporten, relaxen, …

Vind je dit moeilijk? Vraag hulp aan een professional, zoals bij Stop it now! of je huisarts of psycholoog.

Nood aan een babbel?

Praat erover