"Toen mijn ouders uit elkaar gingen, was ik enorm verbaasd. Wat nu?" | Lore (20)

De ouders van Lore gingen uit elkaar toen ze zeven was. Nu, dertien jaar later, neemt ze even de tijd om na te denken over de invloed van die scheiding op haar eigen leven.

Wat deed het met je om je ouders uit elkaar te zien gaan?

Mijn ouders gingen uit elkaar toen ik een jaar of 7 was. Ik zat in het eerste leerjaar. De eerste momenten heb ik enorm veel geweend.

Toch was ik ook opgelucht want het enige beeld dat ik had van mijn ouders was dat ze altijd ruzie maakten. Die situatie was niet leefbaar voor hen en ook niet voor mij en mijn broer. Achteraf was ik blij dat ze apart wel gelukkig waren.

Hoe hebben je ouders dit nieuws verteld?

Zo’n moment vergeet je nooit meer, ook al ben je nog vrij jong. We zaten allemaal in de zetel - mijn broer, mama, papa en ik - en toen kwam het eruit.

Ik wist niet wat ik moest reageren of zeggen. Ik weet nog dat ik naar het toilet ben gegaan en daar heb geweend, om even op adem te komen vooraleer ik wat vragen kon gaan stellen.

Ze hebben alles duidelijk uitgelegd en ons verteld hoe graag ze ons zagen en dat het zeker niet onze schuld was.

Heb je er met hen genoeg over kunnen praten?

Mijn ouders zijn heel open. We konden er altijd over praten. Bij de ene ging dat al wat makkelijker als bij de andere, maar ze deden hun best voor ons.

Op latere leeftijd begin je ook alles meer te snappen en een plaats te geven. Want ook dan zit je nog met een hoop vragen. Gelukkig kreeg ik ook antwoorden. Alles valt dan als een puzzel in elkaar.

Hoe gaat het nu tussen je ouders?

In het begin kwamen ze nog vriendschappelijk overeen om te zorgen dat we zeker niets te kort kwamen. Nu we ondertussen onze eigen weg opgaan en mijn ouders elkaar niet meer verplicht moeten zien kan je wel spreken van een koude oorlog. Ze proberen elkaar zwart te maken, elk op hun eigen manier.

Hebben je ouders ondertussen nieuwe partners?

Mijn papa heeft sinds het begin van de scheiding een nieuwe vriendin. Ze kent me al meer dan de helft van men leven. Ze is een soort tweede mama geworden en dat voelt best goed aan.

Langs mama’s kant is dat anders. Zij is sinds kort hertrouwd. Met haar man kan ik niet zo goed overweg. Hierdoor is de relatie met mijn mama ook niet meer optimaal. Ik vind het jammer dat dit onze relatie bepaalt. Ik voel me er zelf ook slecht over maar ik ben nu eenmaal een keikop.

Heeft de scheiding van je ouders je beeld op relaties veranderd?

Ik ga zeker anders om met de liefde. Mij binden aan personen is niet altijd even makkelijk. Ik geloof ook niet meer in eeuwige relaties. Terwijl ik dit eigenlijk oprecht jammer vind.

Mijn beeld over kinderen is ook veranderd. Ik wil mijn kinderen nooit aandoen wat ik allemaal zelf heb moeten meemaken. Ergens vreet dat toch aan je. Het zit dieper dan je denkt. Mijn beeld op relaties is dus zeker veranderd. Maar ik blijf wel geloven in de liefde.

^{TEKST: Margot Gysbrechts}