"Donorschap uit het onbekende halen. Het hoeft niet voor mij." | Fred (26)
"Ik ben Fred. Op 24 november 1993 werd ik geboren. Ik was er.
Ik ben Fred, een zoon van twee moeders, een kind uit een homoseksuele relatie, een donorkind, een gewoon kind.
Ik ben niet anders, niet beter, niet minder.
Ik heb twee ouders. Twee moeders. Geen vader.
Ik heb erfelijk materiaal van een vrouw en een man. Mijn biologische moeder en mijn donor.
Ik ben Fred. Ik heb twee moeders. En ik zie hen doodgraag.
Mijn donor ben ik dankbaar. Meer niet. Heel dankbaar."
Ben ik dan rechts, behoudsgezind, als ik het gewoonweg goed vind dat ik het niet weet?
Fred, 26 jaar
"Ik schrijf dit omdat de laatste maanden en jaren het donordebat zich compleet focust op de anonimiteit van de donor. Het is een logische evolutie in het proces. Anoniem betekent geen eigen keus, geen vrijheid, gedetermineerd zijn door het níet weten.
Ben ik dan rechts, behoudsgezind, als ik het gewoonweg goed vind dat ik het niet weet? Ik heb hier geen nood aan. Ik heb twee ouders. Wat mis ik? Niks."
Merci meneer donor, blijf maar in de sluier van het verborgene. Je hebt mij veel gegeven. Bedankt.
Fred, 26 jaar
"Mijn stem heeft ook recht gehoord te worden. Ik volg niet in het gevecht tegen de anonimiteit. Een keuze, dat kan. Maar donorschap uit het onbekende halen. Het hoeft niet voor mij.
Merci meneer donor, blijf maar in de sluier van het verborgene. Je hebt mij veel gegeven. Bedankt. Leid je leven. Ik leef het mijne. Bedankt daarvoor. Door jou adem ik. Verder heb ik je niet nodig."
TEKST: Fred Libert FOTO: Wouter Ransijn