"Ik pieker vaak doordat ik mezelf te veel druk opleg" Casper (23), Shani (21) en Ivy (23)

Casper: "Bij mij is het regelmatig mijn eigen fout"

Piekeren is normaal, dat weet ik. Iedereen piekert weleens. Maar ik doe het mijzelf soms aan.

Ik ben de zeer vervelende combinatie van een uitsteller en een perfectionist, en leg mijzelf soms onhaalbare vereisten op. Ik heb een idee van wat anderen van mij verwachten maar eigenlijk is dit niet zo.

Piekeren kan een hoop stress opleveren, maar ik durf het mijzelf nogal opleggen, dus eigenlijk is het bij mij mijn eigen fout … Oeps. Ik ben hieraan aan het werken en boek toch wat vooruitgang, gelukkig.

Ik ga niet over alles beginnen piekeren, uiteraard. De zaken waarover ik pieker zijn, tot een bepaald punt, zaken waar ik om geef. Dus piekeren, it means you care! Hoe meer ik om iets geef, hoe meer ik zal piekeren.

Dingen waar ik minder om geef kan ik makkelijker van mij afzetten. De enige reden waarom iemand nooit zou piekeren, is omdat die nergens genoeg om geeft om erover te piekeren. En da’s ook maar triestig eigenlijk.

Shani: "Ik raak mezelf kwijt in negatieve gedachten"

Ik ben best wel een piekeraar. Ik pieker vooral in situaties waar ik mij onzeker voel. Toen ik bijvoorbeeld stage liep en mijn taak het begeleiden van kinderen was, piekerde ik heel veel.

Ik ben iemand die alles goed wil doen en ik heb heel veel schrik om te falen. Toen het op mijn stage in het begin niet van een leien dakje liep, zat ik hier dan ook enorm mee in. Ik vroeg me de hele tijd af wat ik verkeerd deed, hoe ik het beter zou kunnen doen.

Maar de vraag die ik het meeste stelde was: ‘Wat als het niet beter wordt?’. Ik stelde me doemscenario’s voor en kwam in een negatieve gedachtemolen terecht die niet meer bleek te stoppen.

Tot het op een bepaald moment allemaal te veel werd. Ik had zoveel stress dat ik soms echt panikeerde. Ik zag dat het zo echt niet meer verder kon en ben in gesprek gegaan met mijn stagementor.

Zij zei dat ze vond dat alles eigenlijk best goed ging. Mijn ogen gingen open en ik besefte dat ik mezelf veel te veel druk opleg. Ik maakte het probleem veel groter dan dat het in werkelijkheid was.

Ik merk dat dit vaak een probleem is tijdens het piekeren, ik ga me alles veel erger voorstellen dan het is. Ik raak mezelf kwijt in negatieve gedachten. Ik voel me onzeker, futloos, weinig dingen hebben nog zin, vaak heb ik hoofdpijn,...

Ik probeer er dus echt op te letten dat ik niet te ver ga in het piekeren. Zo probeer ik mij bewust te worden van wanneer ik aan het piekeren ben. Op dat moment probeer ik om alles toch wat te relativeren en mijn gedachten op een rijtje te zetten.

Praten met iemand daarover helpt immens veel. Ik kan mijn hart eens luchten en ze helpen me ook om vat te krijgen op wat werkelijk gebeurt en niet de uitvergrote versie in mijn hoofd.

Daarnaast probeer ik de laatste tijd om meer af te wachten en alles gewoon te laten gebeuren. Natuurlijk is dat niet zo makkelijk, maar door mijn energie in andere zaken te steken lukt dit wel. Dit doe ik door: te sporten, naar muziek te luisteren, lezen, afspreken met vrienden ...

Nadenken over situaties kan helpen bij het vinden van oplossingen, maar ik vind het belangrijk om piekeren niet uit hand te laten lopen. Omdat ik dan het gevoel heb dat ik mezelf verlies. Ik denk dat iedereen zijn manier moet vinden om met piekeren om te gaan om er zo een grip op te krijgen.

Ivy: “Gun het jezelf om fouten te maken"

Ik doe het mezelf ook vaak aan. Ik ga soms door te piekeren in overdrive. Hoe meer er van me verwacht word, hoe meer stress en druk, hoe meer ik mezelf verlies.

Ik ben ook van mening dat ik het mezelf soms lastig maak. Want eerlijk gezegd: iedere persoon maakt fouten. Zolang dat je deze zelf kan erkennen is het in orde.

Ik probeer te kijken of er iets fout zit en waar er iets niet goed zit. Vaak liggen dingen aan mezelf. Ik ben net zoals Casper een uitsteller en perfectionist. Dus als er dan nog iets onverwacht bij komt, raak ik in paniek en pieker ik erover.

Mijn manier om hiermee om te gaan is praten met mensen. Dit kunnen mijn vrienden zijn, mijn vriend, collega’s … Ik praat vooral met de mensen die betrokken zijn.

Vaak ligt de oorzaak van een probleem aan communicatie. Als het te druk is maak ik een overzichtelijk lijstje met alles wat ik moet doen. Dit helpt me heel vaak mijn hoofd de rust te geven dat ik nodig heb.

Het belangrijkste wat ik door de jaren heen heb geleerd is dat praten werkt en dat als je fouten maakt, dat je deze durft erkennen. Iedereen maakt fouten, maar deze durven benoemen en erkennen is veel belangrijker dan de fout die je maakt. Gun het jezelf om fouten te maken!

We hopen dat je beseft dat je er niet alleen voor staat. Piekeren is normaal, maar ook praten over piekeren is normaal.

^{FOTO: Mikhail Pasynkov}