"Je bent zoals je bent" | Andrea (18)

Al van kleins af aan werd ik de 'speciale' genoemd in mijn klas, omdat ik vaak een andere mening had en ook soms graag op mezelf was. De leerkrachten vonden dit raar en hadden mijn ouders dan ook aangeraden om mij naar een revalidatiecentrum te sturen. Daar werd vastgesteld dat ik ASS heb, een Autisme Spectrum Stoornis.

Ik was anders dan de rest, ik leefde in mijn eigen wereld. Ik had daar zelf geen probleem mee, ik was gewoon een vrolijk en gelukkig meisje.

Maar door mijn afzonderingen werd ik wel heel erg gepest.. Omdat ik vaak zong, geluidjes maakte, in een wereld vol fantasie leef, maar ook omdat ik vaak niet met de andere kinderen kon spelen omdat ik het niet kon verdragen hoe ze soms tegen mij deden.

Mijn klasgenoten schopten me, smeten naar mij met zand, sloten mij uit, noemden mij 'belachelijk' en zeiden soms de gemeenste dingen die een mens kan bedenken tegen me. Ik voelde mij zo eenzaam en verdrietig dat ik vaak de neigingen had om weg te lopen van school.

Doorheen de jaren heen leerde ik de symptomen van autisme herkennen. Nu besef ik waarom ik soms doe hoe ik doe.

Mensen lachen er ook wel om maar ergens leerde ik ermee omgaan, het is een eigenschap en dat verandert ook niet mijn karakter of talenten.

Mijn droom is om ooit de wereld te kunnen zien en de mensen te kunnen helpen in het buitenland die ook met dit soort problemen zitten. Of mensen helpen met een beperking.

Want hoe je ook bent.. niemand kan dat veranderen en je bent zoals je bent.