“Je denkt vanzelf na over hoe goed je het zelf hebt.” | Ilias (19)

Op een goeie dag zat ik in het park iets te eten, toen er een jongen op me afstapte. Hij vroeg me of ik eens als vrijwilliger wilde komen helpen bij de voedselbank. Dat zag ik wel zitten, als ik het eerst een keer mocht proberen.

Die ene keer heeft me toen zoveel voldoening gegeven, dat ik de hele ramadan lang vrijwilliger ben geweest. Zelfs nu de ramadan voorbij is, ga ik er nog iedere week aan het werk.

Mijn eerste dag als vrijwilliger heeft toch een serieuze indruk nagelaten. Toen ik ’s avonds thuiskwam, had ik zelfs geen eetlust meer. Als je honderden mensen van verschillende culturen ziet samenkomen omdat ze gewoon niets hebben, dan ga je vanzelf nadenken over wat jijzelf wél hebt.

Maar ik was vooral heel fier. Dat ik aan het einde van de dag zoveel mensen eten heb kunnen geven. Dat doen we door een soort van bandwerk. Elke vrijwilliger staat bij een pallet met voedsel en steekt dat voedsel in een zakje. Die zakjes worden dan doorgegeven en dichtgeknoopt.

Daar beginnen we al vroeg aan, zodat er ’s avonds, bij het begin van de bedeling, zeker genoeg zakjes klaarstaan. Want met zoveel mensen die langskomen, raken die ook snel weer op.

Gelukkig waren er, zelfs tijdens corona, genoeg vrijwilligers. Dit jaar waren we met vijftien. Iedereen droeg handschoenen en mondmaskers, dus veilig was het wel. Wist je dat zelfs Marc Van Ranst en Bart De Wever zijn langsgekomen om te zien hoe we het deden?

Tijdens de ramadan hadden we niet alleen die voedselbedeling, maar ook iftars. De iftar is de maaltijd die moslims na zonsondergang eten tijdens de ramadan. We deelden dus niet alleen voedselpakketten uit, maar ook klaargemaakte warme maaltijden.

Er kwamen bijvoorbeeld regelmatig alleenstaande mannen langs die niet goed konden koken, maar met zo’n warme maaltijd was dat niet meer nodig.

Maar er komen ook mensen langs die het nog niet zo slecht hebben. Of mensen die twee keer aanschuiven, omdat ze zogezegd nog een zieke vriend thuis hebben zitten. Dan is het heel moeilijk om ‘nee’ te zeggen tegen zulke mensen.

Ja, ook jongeren komen langs. Er zijn jongeren bij die voedselpakketten komen halen voor hun ouders, maar ook alleenstaande jongeren die het niet zo breed hebben. Voedsel hebben we gelukkig nog genoeg, omdat we heel veel donaties binnenkrijgen.

Naast donaties hebben we natuurlijk ook vrijwilligers nodig. Dus als er andere jongeren zijn die een handje willen komen helpen, zijn ze meer dan welkom! Ik kan je wel vertellen hoeveel voldoening zo’n vrijwilligerswerk geeft.

^{FOTO: Dollar Gill}