"Hoe ga je van verkracht naar veerkracht?" | Lore (23)
Gisteren ben ik een beetje gebroken. Werd ik kwetsbaar en wak. Het harnas dat ik al zeven jaar droeg om te overleven, om te snappen, om te vergeten,… spatte in stukken uiteen. Door zo iets simpels, door zo iets puur, zo oprecht. Want toen jij na de seks vroeg: “ Vond je het goed?”, smolt mijn ijzig hart. Niemand vroeg me dit ooit eerder. Maar ach, hoe kon ik ook weten dat dat maar een normale vraag is. Hoe kon ik ook weten dat seks genot voor beiden moet zijn, ik heb er nog nooit van genoten.
Hoe kon ik ook weten dat seks genot voor beiden moet zijn, ik heb er nog nooit van genoten.
Lore, 23 jaar
Niet abnormaal als je eerste keer in de stank van een marginaal cafétoilet is. Als je eerste keer gefilmd wordt door 3 lachende jongens. Als je eerste keer je mond wordt gesnoerd. Als je eerste keer in tranen en bloed is. Niemand vroeg me hoe ik het vond.
Niemand heeft me in al die jaren gevraagd hoe ik het vond. Meer dan een gemeende: oh sorry zo erg voor je, moet je niet verwachten. Was er maar iemand geweest die het toch had gevraagd, me had vast gepakt. Die elk detail vroeg en me dan stevig in zijn armen nam, me kuste en zei: dit heb je nooit verdiend. Dan had ik me misschien niet zo eenzaam gevoeld. Dan was er iemand die de pijn kon delen. Iemand die begreep hoe ik vandaag sterk ben geworden maar oh zo kwetsbaar ben gebleven.
Was er maar iemand geweest die het toch had gevraagd, me had vast gepakt. Die elk detail vroeg en me dan stevig in zijn armen nam, me kuste en zei: dit heb je nooit verdiend.
Lore, 23 jaar
Maar niemand vroeg dat ooit. Gebroken meisjes zijn namelijk niet zo aantrekkelijk. We willen sterke vrouwen zijn zonder al te veel verdriet. “Leven suckt, rug recht en verder doen.” De sterkte van iemand zie je niet aan zijn succes zegt men dan, maar aan de veerkracht die die persoon heeft als hij faalt.
Maar hoe ga je van Verkracht naar Veerkracht? Het klinkt heel mooi, maar ik heb heel het alfabet afgedwaald naar die extra letter. Angst, beschaamd, fragiel, gedegouteerd, humeurig, kwaad, leeg, moedeloos, nachtmerries,… Geen letter die me rust gaf.
Nu zeven jaar later weet ik waar die “e” voor staat. Erkenning.
Lore, 23 jaar
Nu zeven jaar later weet ik waar die “e” voor staat. Erkenning. Maar ik koos voor eenzaamheid. Dus bouwde ik mijn eigen eenzame muur om me heen, om niet gekwetst te worden. Iedereen die te dicht kwam wees ik af, duwde ik weg. En als ik toch eens een streepje liefde en geborgenheid vond en ik mijn verhaal op muizenvoetjes vertelde, kreeg ik weer die ”oh zo erg”.
Maar oh nee als ik geen zin had in seks, of het me pijn deed als hij dan schaterlachte wanneer er op tv weer een mannelijke bekendheid een verkrachter mopje maakte. Zo vaak heb ik mijn tranen verbeten. Want grote meisjes huilen niet. Zo vaak heb ik op mijn tanden gebeten. Want flinke meisjes vloeken niet. Oh wat had ik graag geschreeuwd: NEE! MOPJES OVER VEKRACHTEN ZIJN NIET OKE, niet oké… ze houden een cultuur in stand.
Dat ik zelfs na me-too nog zoveel mannen moest zeggen dat humor grenzen heeft is gewoonweg vermoeiend.
Lore, 23 jaar
In het middelbaar hoorde ik het zo vaak: amai die zou ik wel eens willen doen, amai de die vraagt erom om, die zou ik wel eens in een steeg bespringen, mijne paal rijdt haar kapot,.. die zogezegde grappige stoere mannenpraat, ze normaliseerde, gaf een 17-jarige jongen het idee: hey verkrachting, is dus oké? Dat ik zelfs na me-too nog zoveel mannen moest zeggen dat humor grenzen heeft is gewoonweg vermoeiend.
Het maakte cynisch, het maakte me ijzig en misschien was ik daarom soms wat arrogant, wantrouwend, stootte ik zelf de liefste mannen af. Dus toen jij vroeg hoe ik het vond werd ik plots wak, werd ik even erkend. Mijn schild is nu weg, mijn hart gesmolten, mijn lichaam opgewarmd, ik had zelfs van de seks genoten. Toch voel ik me kwetsbaar en bang zo zonder houvast. Want wat is seks als jij niet van mij houden zal?