"Ik was constant afgeleid" | Femke (20)

Op 24 september begint Femke aan haar derde jaar op een hogeschool. Niet als een derdejaarsstudente, maar in het eerste jaar. "Mijn hogeschoolloopbaan is een kleine ramp."

Eigenlijk is school nooit makkelijk geweest voor mij. In de lagere school en in het middelbaar vond ik het al moeilijk om goede punten te halen. Alles begon in het lager onderwijs. Ik kwam toe op mijn school samen met mijn beste vriendin van de kleuterklas en was eigenlijk altijd al een druk meisje geweest. Nooit zocht iemand er iets achter en op mijn eerste rapport haalde ik ook superhoge cijfers. Niets aan de hand dus.

Na een tijdje werd ik gepest. Daardoor gingen mijn punten ook heel hard achteruit. Ik werd een stil en teruggetrokken meisje, dat niets meer durfde te vragen aan de juf of meester. Thuis huilde ik altijd wanneer ik moest leren of hield ik me bezig met tekenen, TV of andere dingen. Na schooltijd wou ik gewoon niet meer aan school denken. Ik geef toe dat leren ook gewoon niet lukte.

In het derde middelbaar kreeg ik een B-attest. Ik koos meteen voor KSO, specifiek de richting architecturale en beeldende vorming. Volgens de leerkrachten was ik helaas niet goed genoeg in wiskunde. Ik zou zogezegd toch mijn opdrachten en taken niet op tijd afhebben.

Ik heb tot mijn zesde middelbaar Sociaal-Technische Wetenschappen (STW) gedaan. Daar werd ik opnieuw gepest. Mijn gedrag was wel veranderd. Ik beet meer van me af. Ook in die richting kon ik niet opletten en thuis liep het studeren nog altijd even moeilijk. In de lessen zat ik vooral op mijn gsm of maakte ik tekeningen in mijn cursussen.

Het gebrek aan aandacht was vooral duidelijk bij de wetenschapsvakken. Op mijn laatste examen van biologie heeft de leerkracht zijn trein gemist, omdat ik twee uur langer bezig was dan de rest. Deels omdat ik het niet snapte, maar ook omdat ik constant was afgeleid.

Toen ik aan de hogeschool begon, had ik echt goede moed. Ik had vanaf dag één vrienden en amuseerde mij rot. Ik deed meteen mijn best, maar Tetris spelen tijdens de les leek me veel leuker dan op te letten. Het trok altijd mijn aandacht. Heel mijn eerste jaar heb ik eigenlijk verpest.

Tijdens de examens duurde het dan ook nog eens een tijdje vooraleer ik begon met studeren. Ik was constant afgeleid. Soms lukte het me om te beginnen met studeren, maar ik hield het ongeveer 25 minuten vol. Om mijn concentratie een beetje te verbeteren, maakte ik gebruik van een app om mezelf 4 keer 25 minuten lang te kunnen focussen.

Lange tijd dacht ik dat ik wel goed studeerde, dat alles goed ging en ik alles kende. Wanneer ik op mijn examen kwam, nam de stress het van me over. Ik kon het niet meer aan. In het tweede semester moest ik dan ook nog een break-up verwerken. Mijn jaar was eraan voor de moeite.

De resultaten van mijn eerste zit waren totaal niet goed. Bij de herexamens was het hetzelfde verhaal. Ik besloot meteen om een andere opleiding te volgen. Ik had er al vaker over nagedacht. Ik koos voor orthopedagogie.

Vol goede moed begon ik eraan. Mijn leerproblemen bleven en uiteindelijk besloot ik om langs de dokter te gaan. Het resultaat maakte veel duidelijk: ik had ADHD, met een focus op aandachtsefficiëntie.

Ik kreeg Rilatine voorgeschreven en gebruikte het dan ook. Ik had het gevoel dat ik rustiger werd en me toch een beetje beter kon concentreren. Mijn eerste semester eindigde op die manier eindelijk eens goed!

In het tweede semester nam ik steeds minder Rilatine vanwege de ongunstige bijwerkingen. Door het afbouwen waren mijn examenresultaten van de eerste en de tweede zit ronduit slecht.

Ik heb een persoonlijk traject samengesteld voor 51 studiepunten en heb me dan ook voorgenomen om alles anders aan te pakken. Ook werk volgens een studieplanning. Ik laat me daarbij helpen en duid nu alles aan in mijn agenda. Mijn vrije dagen gebruik ik om voor school te werken. Ik ben gemotiveerd om dit goed te laten aflopen!

Ik neem opnieuw Rilatine, maar ik probeer het systematisch te doen. Op die manier hoop ik een routine te vinden die voor mij werkt en waarbij ik me goed voel. Het is vooral belangrijk dat ik een manier kan vinden die voor mij werkt. Als dat lukt, ben ik er wel van overtuigd dat alles goed komt!

^{Tekst: Margot Gysbrechts FOTO: Joshua Rawson}