“Ik ben veel vrienden en familie verloren in Palestina” | Salah (26)

Ik ben Salah, ik kom uit Palestina, uit Gaza, en ik woon al 6 jaar alleen hier in België. Je hebt geen toekomst in Gaza omdat er elke paar jaar oorlog is en er een genocide is. Daarom ben ik naar België gekomen om mijn toekomst op te bouwen.

Ik heb het nu wel moeilijk. Mijn familie is nu in Gaza en woont in een tent in Rafah. Rafah is een stad in het Zuiden van de Gazastrook, aan de grens met Egypte. Ik ben vrienden en familie zoals mijn broer, nonkel en neven verloren.

Ik wil mijn familie helpen, ik probeer iets te doen. Ik wou visa voor hen aanvragen in België en hen van Gaza naar België krijgen, maar dat gaat niet. Ik heb hiervoor met een advocaat gepraat en die zegt dat er maar één optie is: ze kunnen enkel naar België als ze eerst in Egypte geraken.

Maar de grenzen zijn dicht en om over de grens te geraken moet je echt veel geld betalen. Voor mijn hele familie zou dat rond de 100.000 euro zijn. Dat geld heb ik niet.

Dat is allemaal echt moeilijk om mee om te gaan en ik kan mij heel depressief voelen. Ik probeer ermee om te gaan door mijn leven verder te leiden. Ik praat met vrienden en zit niet thuis. Ik moet naar buiten gaan.

Ik doe twee jobs, dus ik werk veel, ik sport en maak plannen voor mijn dag. Het helpt om mijn dagen te plannen en een routine te hebben. Ik probeer ook met vrienden af te spreken en mijn hobby’s te doen. Maar dat is voor elke persoon anders, andere mensen willen misschien liever thuisblijven, en dat is oké.

De berichtgeving op het nieuws, vind ik niet juist. Ik ben geboren in Palestina en ik weet echt hoe het is daar. Ik heb dat écht meegemaakt en ik snap de verhalen.

Het helpt dat jongeren nu meer over Gaza zien en delen op sociale media. Zo weten ze meer wat de situatie is daar. Ik heb vrienden die nooit echt van Palestina hadden gehoord en nu wél. Ze zoeken informatie op over de situatie, ze zijn betrokken en gaan dingen delen.

Mensen denken dat het makkelijk is om naar een ander land te gaan met een andere cultuur. Dat is écht niet makkelijk. Je moet van nul beginnen, je moet alles zelf opbouwen en je hebt hulp nodig.

Ik wil dat mensen begrijpen dat mensen die dakloos zijn of gevlucht zijn, iets hebben meegemaakt in hun thuisland. Daarom zijn die naar hier gekomen, anders kom je niet. Er is een reden. Niemand gaat zomaar een thuisland verlaten. Ik wil dat mensen echt begrijpen dat het moeilijk is om naar hier te komen.

Ik ben naar hier gekomen en ik heb echt een moeilijk verhaal en een moeilijke achtergrond, alle vluchtelingen hebben zo een verhaal. Niemand begrijpt wat er in hun thuisland of onderweg naar hier gebeurd is.

Ik begrijp dat wel. Ik weet wat het betekent om dakloos te zijn en hoe het is om geen cent te hebben om eten te kopen. Daarom wil ik graag anderen helpen.

De voorbije 5 jaar heb ik gewerkt en Nederlands geleerd. Na 5 jaar komt mijn droom uit. Ik ga studeren. Ik wil sociaal werk studeren om maatschappelijk werker te worden. Het liefst wil ik met mensen werken in een opvangcentrum. Dat is écht mijn grote droom.