“Als vrouw kan je ’s avonds niet alleen over straat lopen” | Teodora (18), Rika (17), Vinoja (18) en Yaren (12)

Teodora (18): “Ik voel me niet veilig, omdat ik vaak nageroepen en lastiggevallen word. Iemand achtervolgde me ooit en trok aan mijn arm nadat ik duidelijk had gemaakt dat ik met rust gelaten wilde worden. Ik was toen 16. Ik heb geleerd mijn hoofd hoog te houden, niet naar beneden te kijken en zelfverzekerd over straat te lopen. Weet dat hoe je er ook uitziet, iemand zal je sowieso aanspreken en dat ligt niet aan jou.”

Rika van Vemde (17): “’s Avonds alleen over straat lopen is iets waarbij ik me ongemakkelijk voel. Ik probeer altijd in groep naar buiten te gaan. Ben ik toch alleen, dan ben ik meer op mijn hoede en zorg ik dat ik snel thuis geraak.”

“‘Waar ga je heen’, ‘Stap in mijn auto’ of ‘Kom met me mee’: dit zijn dingen die naar me geroepen worden als ik ’s avonds over straat loop. Wanneer ik me onveilig voel, Facetime ik iemand of doe ik alsof ik iemand bel. Ik zorg er altijd voor dat ik een powerbank bij heb en ik mijn locatie deel. Is mijn gsm niet opgeladen, dan ga ik niet alleen naar buiten.”

Vinoja Thevarajah (18): “Ik ben een student in Antwerpen en kan niet zomaar rondlopen in de stad. Kom je in Antwerpen studeren, moet je als vrouw niet na 19 uur ’s avonds op straat rondlopen. Mijn mannelijke vrienden zorgen ervoor dat ik me ’s avonds veilig voel. Ik zou nooit alleen met meisjes na 20 uur ergens naartoe gaan. Ik weet wat er allemaal kan gebeuren en probeer het gewoon te voorkomen.”

Yaren Ozalp (12): “Als ik me angstig voel, bel ik mijn ouders en voel ik me iets veiliger. Ik was ooit eens alleen in een park. Plots daagde een man naast mij op en deed zijn broek uit. Dit was het gênantste dat ik ooit heb meegemaakt. Dit gebeurde op klaarlichte dag. Sindsdien durf ik niet meer in het park komen.”

© 2022 StampMedia / Ranya Razzok & Stefana Bruma